I'll come back, no need to say goodbye!

De laatste week was de mooiste week. Niet dat ik het werk niet leuk vond, integendeel, volgens mij heb ik eindelijk een levensdoel gevonden! Maar deze week hebben we zoveel gedaan. Elke ochtend lekker gewerkt en elke middag leuke dingen met elkaar gedaan.
Een terugblik.

Zondag hebben we eerst nog een dienst gehad. De laatste van het seizoen! Er stonden nog 4 ‘gezinnen’ op de camping, die ook allemaal aanwezig waren. Dit aangevuld met de ‘familie’ Louwsma, wij dus. Een mooi groepje. De preek was ook erg toepasselijk voor een eind van een seizoen. Het ging over rust. Rust waren velen naar uitkeken en wat eigenlijk ook wel noodzakelijk is. ’S Middags zijn we wezen zwemmen in Gmund, Oostenrijk. Even helemaal weg van de camping. Ook dat heb je wel eens nodig, als je elke dag klaar staat voor de camping en haar gasten. De avond hebben we afgesloten met een etentje in Nova Bystrice, Tsjechie. De volgende dag zouden de eerste mensen namelijk alweer weg gaan.

Maandag begon vroeg. Dineke en Bert zouden een dagje Praag doen. Laten Herm en Corine nu ook net die kant op moeten… Kortom om 10uur was het eerste afscheid daar. Iets waar ik toch wel weer moeite mee had. De laatste dagen hebben we elkaar steeds beter leren kennen en ik heb ze ook erg gewaardeerd. Maar gelukkig is in Nederland alles dichtbij dus spreken we snel eens af. Verder zat ik zelf niet helemaal lekker in mijn vel. Wellicht dat het kwam door het feit dat de laatste week nu echt was ingegaan. Ik weet het niet. Maar aan het eind van de dag was ik gelukkig weer de oude. De hele dag zijn we overigens bezig geweest met afbreken van bungalowtenten e.d. Ook hebben we een planning gemaakt voor de rest van de week. Afwisselend werken en relaxen!

Dinsdagochtend zijn we allemaal lekker aan de slag gegaan! Er valt nog een hoop te doen. Maar met het vooruitzicht dat we in de middag naar Dacice zouden gaan zwemmen hielp goed, dus de ochtend vloog om! Eind van de ochtend moest ik Veronika ook nog even ophalen uit Dacice. Zij was pas geleden gedoopt op de camping en wilde iedereen graag nog even zien. De middag hebben we heerlijk gerelaxt in het moderne zwembad in Dacice. Super gaaf om iedereen ook in zijn/haar vrije tijd te leren kennen. ’s Avonds hebben we nog een leuke actiefilm gezien, waar bij menigeen de spanning van het gezicht viel af te lezen.

Ook woensdagochtend zijn we weer lekker bezig geweest. Ik kan me nu niet meer voor de geest halen met wat precies maar het nodige zweet is in ieder geval weer verdampt in een heerlijke 30 graden :D. ’s Middags zijn we naar Cornsteijn geweest. Dit is een oude kasteelruine. Deze is omgeven door een schitterend gelegen meer waar we nog even hebben liggen zonnebaden. 2 Dappere helden hebben het zelfs gewaagd een rond te zwemmen. Iets waar ik mijn petje voor af nam, als ik die op had.

Donderdag was alweer de laatste dag. Deze dag had ik liever ontlopen, maargoed het is niet anders. De laatste bungalowtent hebben we afgebroken. De camping is vandaag voor het eerst echt leeg! Ook al is hij nog een weekje open. Halverwege de middag zijn we wederom even wezen zwemmen in het zwembad van Dacice met zijn heerlijke glijbanen. ’s Avonds hebben zijn we nog eens lekker uit eten geweest in Landsteijn, wederom een kasteelplaatsje. Rond een uur of 8 waren we weer terug. We hebben nog even de afgelopen periode gereflecteerd. Mooi om te doen, temeer omdat we op het geloof uitkwamen. Iets waar ik veel van heb geleerd maar ook nog steeds veel kan leren! Robert en Annette zijn dan ook een grote inspiratiebron voor mij (geweest)

Vandaag stond de wekker op 6uur. We zouden om 7uur vertrekken. Bert en Dineke zouden Margit en Nelleke meenemen en ik zou mijn reis naar Luxemburg gaan maken. Aangezien er een paar wat wagenziek waren had ik het idee dat er een wel in mijn auto kon gaan rijden t/m Praag. Zo had ik nog wat gezelschap en had zij wat minder last van wagenziekte.
Maar eerst het afscheid. Ik heb dan geen traantje gelaten, maar het was daarom niet minder moeilijk voor me. Ik zal er verder geen woorden aan vuil maken.
De reis verliep niet zo heel voorspoedig. Ik dacht dat ik geen last had van wagenziekte voorin… Maar dat viel even tegen! Mijn chauffeur reed echt goed, dus daar lag het niet aan, maar na een uurtje kwam mijn net opgegeten appelbroodje naar buiten zetten. Dit had ik niet van mezelf verwacht. Wellicht dat het ook kwam van een beetje heimwee buikpijn waar ik toch echt last van had! Afijn, even later waren we weer op weg en voor we het wisten waren we in Praag waar ik afscheid moest nemen van de rest. 4 geweldige mensen die ik de rest van de reis tot op heden erg mis en gemist heb. Maargoed dat laat ik ze persoonlijk allemaal nog wel eens weten ;)
Na eerst nog een half uur in Praag te hebben gedoold kwam ik uiteindelijk weer op de snelwegterecht. In de bierstad, Pilzen, heb ik de auto nog eens volgegooid om vervolgens non-stop naar Luxemburg te rijden. De reis door Duitsland liep voorspoedig en ik heb de afkorting NL op mijn nummerbord eer aan gedaan door ‘Nur Links’ te blijven rijden ;).
Tegen 18uur kwam ik aan in Luxemburg waar ik een heerlijk bord friet voor me neus gekregen heb. Omdat de rest daar uit eten is gegaan lig ik nu al lekker vroeg in mijn bedje. De heimwee verdringend om maar na te kunnen genieten van de geweldige 8 weken die God me gegeven heeft!