Weer aan het werk

Na 2 dagen thuis zitten had ik het wel weer gezien. Ik begon me al weer stierlijk te vervelen, tijd voor actie dus. Ondanks de crisis was een smsje genoeg om weer een paar dagen aan het werk te kunnen zijn. Iets om erg dankbaar voor te zijn.

Woensdag begon ik rustig aan weer met het rijden op de vrachtwagen. Ik ben die dan de stad Groningen niet uitgeweest. Normaal gesproken vind ik dat niets aan, maar nu was ik allang blij dat ik werk had. De donderdag kwam ik wat verder weg. ’s Ochtends vroeg lege kisten lossen bij een boer hier in de omgeving om vervolgens een paar keer een vracht aardappels heen en weer te pendelen. Dan voel je je toch wel machtig hoor, met zo’n dikke truck onder je kont over van die kleine landweggetjes. Vrijdagochtend was het wel erg vroeg dag! Om 7uur moest ik lossen in de buurt van Arnhem. Een mooie route dus. Na hier gelost te hebben heb ik teruggeladen in de buurt voor het zuiden des lands. Zo kwam ik elke dag weer wat verder. Tegen een uur of 6 in de avond was ik weer thuis. Nouja, thuis… ik stapte direct in mijn auto, na eerst nog even een bezoekje te hebben gebracht aan de MC Donalds, op weg naar een andere werkgever, Heisterkamp in Oldenzaal. Hier heb ik de nacht doorgebracht in de vrachtwagen, om de volgende dag, zaterdag, een koppelritje te doen naar Travemunde, wat vlakboven Lubeck ligt, in het noordoosten van Duitsland. Dat houdt in dat je een trailer, bestemd voor een van de Scandinavische landen naar de haven brengt om deze op de boot te laten gaan. Terug neem je een trailer vanuit een van die landen mee, die de week erop vervolgens door een van de vaste chauffeurs wordt gelost ergens anders in Europa.
Maandags was ik dus thuis gekomen, aan het eind van de week had ik er alweer 4 werkdagen opzitten. Het woord rust ken ik eigenlijk niet, misschien ben ik dan toch wel en lichtelijke workaholic ;).

Ook het weekend heb ik niet echt rustig aan gedaan. Zondag aan het eind v/d middag moest ik alweer vertrekken naar Gent, Belgie. Heisterkamp heeft genoeg werk gelukkig en internationaal rijden vind ik toch mooier dan nationaal. ’s Middags ben ik daarom maar in Hardenberg naar de kerk gegaan om op tijd in Gent te kunnen zijn. Om 22u in de avond moest ik hier een trailer afkoppelen om die maandagochtend weer op te halen. In tussentijd heb ik de nacht doorgebracht op het terrein van Heisterkamp in Gent. Niet echt ideaal, maar opzich veilig. Alleen het feit daar alleen maar Polen rijden maakte het wat ongemakkelijk. Helaas kon je het er ook vanaf zien. Geluidsoverlast en stankoverlast zijn eerder regel dan uitzondering. Waardoor het komt dat onze verre oosterburen zo zijn… ik weet het niet. Misschien heeft het met hun verleden te maken.
Maandagochtend heb ik, samen met een andere chauffeur, die net zo’n ritopdracht had als ik, de trailers weer opgehaald, om vervolgens onze weg te vervolgen naar het noorden. Ze moesten worden gelost in Olofstrom, waar ik vandaag dus ben. Na, in Oldenzaal de auto’s nog even volgetankt te hebben zijn we op weg gegaan naar Travemunde, alwaar we de boot van 22u namen naar Malmo, in Zweden! Ondanks dat op de boten van deze rederij het eten niet gratis meer is, was het een heerlijke maaltijd. Ik vind het sowieso altijd weer een feest om met de vrachtwagen de boot op te gaan! Je gaat echt even naar een andere wereld. Even weg uit het hectische westen van Europa. Lekker genieten van de rust in Noorwegen of in dit geval Zweden. Vanochtend om 7uur kwamen we aan in Malmo en zijn we vervolgens richting Olofstrom gereden. Hier heb ik nu net gelost en straks mag ik op weg richting Helsingborg om een retourvracht te halen.

Maar daarover meer in het volgende verhaal.